Joy Division ve Ian Curtis, müziğe aşık olan çoğu insanın kalbinde başka ve farklı bir önem taşır. Şarkılarıyla insanı dinleyici olarak ya da besteci olarak yetiştirir. Bu anlamda arkasında karanlık bir bahçesi olan bir okul gibidir. Hatta kulaklığınızdan gelen sesin çoğu kez sahibi Ian Curtis olabilir. “500 Days of Summer” izlerken bile Curtis’te seçiciliğiniz, yatakta uzanan bir Unknown Pleasures t-shirtünü izleyebilir.
Pek çok şarkısı, burada tek tek isimlerini veremeyeceğimiz kadar grup ve ünlü isimler tarafından coverlanmıştır. Yeniden yorumlanan eserlerden biri ise “Closer” albümünde bulunan “Twenty Four Hours” adlı enfes şarkıdır. Bu şarkıyı dinlediğinizde etrafınızdaki her duvarın boyası akmaya başlar, Ian Curtis’in size dokunan sesi rüyanızda düşme etkisine karşı verdiğiniz mücadele gibidir. Labirentleri çoktur, çıkışı ancak uyandığınızda mümkün olur.
Nine Inch Nails & Peter Murphy
Trent Reznor… Bu dünyaya çok uzak bilinmeyen bir yerden düşmüş en güzel şeylerden biridir sanırım. Nine Inch Nails ile yarattığı etki, karizması, sesi ve müziği ile başucu insanları arasında yer alır. Reznor yanına efsanevi grup Bauhaus’tan yine destan gibi adam, “yarim sen Ankara’yı mesken mi tuttun” Peter Murphy’i alıp 24 Hours’a yeniden seslendiğinde ise zihninizin içinde durmadan dönüp duran bir cover şaheserine imza atarlar. Bize ise sadece susup dinlemek kalır. Kayıtlara geçmesi açısından bu yazıyı klavyeye alırken bile NIN coverı, fonda en az sekiz kez dönmüştür.
In Broken English
Fransız grup In Broken English, yan proje grup ismiyle HNN, ise 24 Hours’a farklı bir yorum getirmiştir. Elektronik öğelerin bolca yer verildiği bu cover, 80’lerin korku filmlerini hatırlatan bir versiyon olarak yerini almıştır. Kırılmış bir eser olarak sevilip sevilmemesi tartışmalı olan bu yorum ise şarkıyı deneyimlemek adına farklı bir tad olarak yerini almıştır. Denilebilir ki “ne diye aslı varken bu coverı dinleyeyim”, o da bir tercihtir.
16 Horsepower
David Eugene Edwards musiki külliyatı, hem sesi hem de müziğiyle sevenlerine ruh veren bir yapıdadır. Nina Simon “Sinnerman” coverı ile birlikte “24 Hours” yorumu bütün Eugene içtenliğini taşıyan, yürek söken bir etkiye sahiptir. Youtube’da ikamet eden versiyon David Eugene Edwards yorumu değildir ki çok özel olan 16 Horsepower versiyonu, bu koleksiyonun nadide parçası olarak müzik arşivinizde yer almalıdır.
The Twilight Sad
İskoç grup The Twilight Sad, Sonic Youth’un “Goo” album kapağına öykünen “Killed My Parents and Hit the Road” albümünde 24 Hours’un canlı cover versiyonuna yer vermiştir. The Twilight Sad’in yağdığı bir yorum olarak kulağı grubun müziğine alışkın olmayanlar için aşırı yabancı ve yorucu gelebilir.
Aiden Baker
Sakin sularda gezinen bir yorum olarak Aiden Baker’ın coverı, ağır ağır çıkmaktadır Ian Curtis merdivenlerini… “ Oh, I never realized” demesi yakacak derecede şarkıya soğuk bir hava getirip sesiyle üşütür, kemik kıran etkisiyle dinleyicisini büyüleyebilir. Cover için tek dileğim sapıtık bir dizinin bu versiyonu herhangi bir sahnesine fon olarak döşememesidir, belki de döşemiştir; ben duymamışımdır.
Karma To Burn, Audiotech, Empty Lives, Neologs, Rufus Party, Yellowfinn ve daha niceleri yeniden seslendirmiştir bu eseri… Joy Division’dan olma 24 hours fazla güzel yapısı ve ilk göz ağrısı olduğu için unutulmaz ancak üzerine döşenmiş farklı yorumları da dinlemek gerek. Michael Winterbottom filmi “24 Hour Party People” gibi bir deneyim yaşatan bu cover geçidini sevdiyse insan; Joy Division’un tüm eserlerini yeniden dinleyebilir. Bu sayede bir çok önemli grup tarafından pek çok şarkısının cover haline geldiği bir denizde yüzebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder